Postoje biometrijske lične karte s čipom i bez njega. Prednja strana obe vrste je ista. Na njoj se nalaze opšte informacije o određenoj osobi: ime i prezime, pol i datum rođenja, broj lične karte, kao i datum izdavanja, odnosno važenja dokumenta. Tu se nalazi i fotografija pojedinca, potpis, kao i policijska uprava koja ju je izdala.

S druge strane, na poleđini lične karte nalazi se jedinstveni matični broj građana, kao i mesto, odnosno zemlja rođenja. Onima koji imaju ličnu kartu s čipom, adresa stanovanja na poleđini lične karte ne piše, onoj drugoj grupi – piše. Ipak, najzanimljivije podatke kriju poslednja tri reda lične karte.

Redovi na dnu služe za mašinsko očitavanje podataka, odnosno za očitavanje putem elektronskog čitača. Ima ih tri i u svakom postoji 30 karaktera, odnosno oznaka. Na samom početku, ID označava da se radi o ličnoj karti ili na engleskom Identitiy Card, skraćeno ID. Zatim sledi oznaka zemlje koja je izdala dokument – SRB, koju prati broj lične karte. Nakon nje je prva kontrolna oznaka, pa jedinstveni matični broj građana (JMBG).

U drugom redu, nakon datuma rođenja, nalazi se druga kontrolna oznaka, zatim datum prestanka važenja dokumenta, a za njom još jedna kontrolna oznaka. Nakon nje se upisuje nacionalnost, a na kraju drugog reda nalazi se još jedna kontrolna oznaka. U pitanju je cifra koja označava koliko ima ljudi u zemlji, koji imaju slične karakteristike lica kao osoba čiji je dokument.

Dakle, ukoliko želite da znate koliko ljudi liči na vas, samo bacite pogled na poslednju cifru u drugom redu, na poleđini lične karte.

MUP je počeo da izdaje biometrijske lične karte aprila 2008. godine. Do sada je izdato nešto više od četiri miliona ovakvih dokumenata. Koliko je među njima onih koji liče na vas?