Arheološki i genetski podaci govore da su neandertalci već bili u brojčanom opadanju kada su na evropski kontinent stigli homo sapiensi.

 
I jedni i drugi su lovili iste životinje, sakupljali iste biljke i htjeli živjeti u najboljim pećinama. Bilo je to svojevrsno ekonomsko takmičenje, navodi londonski profesor Kris Stringer.

On precizira da nije bilo brzog istrebljenjate da nenadertalci nisu isrtebljeni niti su ih ubile njihove bolesti, već se radi o postupnom procesu nestajanja.

Neandertalci su opadali, a ljudi istovremeno brojčano rasli hiljadama godina.

Dugotrajni hladni talas pre 40 hiljada godina mogao je biti završni faktor koji je neandertalsku populaciju toliko oslabio da je izumiranje bilo neminovno.

Moderni ljudi i neandertalci živeli su u Evropi jedni kraj drugih deset puta duže nego što se pretpostavljalo, pokazuju rezultati do sada najopsežnijeg istraživanja ostataka neandertalskih kostiju i oruđa.

Međunarodni tim naučnika na Univerzitetu u Oksfordu analizirao je pomoću najnaprednijih tehnoloških metoda više od 400 uzoraka neandertalskih ostataka iz najvećih evropskih nalazišta.

Dokazi sugerišu da su suvremeni ljudi i neandertalci živjeli jedni uz druge 5.000 godina te da je među njima dolazilo do razmene ideja i kulture.

Studija pokazuje da su neandertalci izumrli deset hiljada godina ranije nego što se pre mislilo, odnosno prije četrdesetak hiljada godina, u periodu koji se poklapa sa početkom vrlo hladnog doba u Evropi.

Podaci ukazuju da su moderni ljudi stigli u Evropu iz Afrike ranije nego što se mislilo, odnosno prije 45.000 godina.

Neka poređenja gena neandertalaca, denisovanaca (koji imaju poseben dodatne gene) i današnjih ljudi pokazuju da su se ove vrste miješale, kao i neke druge vrste praljudi koje su u međuvremenu izumrle.

Procenjuje se da svi ljudi koji vuku poreklo izvan Afrike imaju oko dva odsto gena neandertalaca.

Neke populacije koje žive u Okeaniji, poput australijskih Aboridžina, imaju oko četiri odsto DNK nastale miješanjem njihovih predaka sa denisovancima, drevnim ljudima koji su dobili ime po pećini Denisova u Sibiru, u kojoj su pronađeni njihovi ostaci.

Neki naučnici čak tvrde da denisovanci nisu ljudi, jer se njihovi geni donekle razlikuju od ljudskih.

Neke populacije koja žive na veoma visokim područjima sa manjim protokom kiseonika vode porijeklo od denisovanaca - navode naučnici.