Pojedinim medijima anonimno je javljeno da je ubica Ćuruvije izvesni D. Č. C. On je bio operativac DB-a koji je u vreme ubistva novinara, 11. aprila 1999, bio u Gnjilanu, odakle je rodom. Otkriveno je da je nakon objavljivanja dosijea „Ćuran“ bio stacioniran u Vranju i da je iz Beograda pokrenuta akcija njegovog praćenja „Simpo“.

- Cilj „Simpa“ je bilo ubistvo D. Č. C. Planirano je da se predstavi kao frustrirani Srbin s Kosova koji je samoinicijativno ubio novinara, a mrtva usta ne govore - kaže naš sagovornik i dodaje da je akcija osujećena, a Marković je smenjen.

Kasnije, ljudi iz DB-a su pokušali da poture da je Ćuruviju ubio Zoran Ristović Prika, čije je telo otkriveno 4. jula 2001. u Košutnjaku. Ristović je bio „crvena beretka“ i njegove ubice još nisu otkrivene.

Jovo Ćuruvija, brat ubijenog novinara, kaže da su njemu više puta dostavljali imena navodnih ubica.

- U DB-u je postojalo Odeljenje za širenje dezinformacija. Data mi je 2. aprila 2001. cedulja sa imenom ubice S. L. i njegova adresa, što sam predao Dušanu Mihajloviću. Slučajno je tada bio prisutan i Boris Tadić. Zatim mi je, u dva navrata, poturana priča da su to uradili Srbi preko Drine. Naravno, nisam poverovao - objašnjava Ćuruvija.

Stevan Basta, koji je u vreme ubistva Ćuruvije bio zamenik šefa Trećeg odeljenja Centra DB-a u Beogradu, svedočio je da su poturali lažne informacije i o atentatu na Vuka Draškovića i da mu je to naredio Milan Radonjić, koji je osumnjičen kao organizator ubistva Ćuruvije.

Marković se tereti da je naredbodavac zločina, Ratko Romić je bio saizvršilac, a ubica Miroslav Kurak.

Više čitajte na blic.rs.