Aja Sofija (Crkva svete mudrosti) najznačajniji je spomenik hrišćanstva u Istanbulu i, može se reći, njegov simbol. Izgrađena je kao pravoslavna crkva, a nakon otomanskog osvajanja Konstatinopolja 1435. godine, dodavanjem četiri minareta, pretvorena je u džamiju. Svojevremeno je bila najveća građevina na svetu (do 1520, kada je sagrađena katedrala u Sevilji). O njenom značaju govori i činjenica da je prva građevina u koju je sultan Muhamed II Osvajač ušao nakon zauzimanja Konstatinipolja. Po naredbi Kemala Ataturka, 1935. godine čitav kompleks je pretvoren u muzej.

Crkva Hrista Spasitelja u Polju ili kratko Hora u istanbulskoj četvrti Edirnekapi, smatra se jednom od najlepših vizantijskih crkvi zbog svog živopisnog dekora, raskošnih mozaika i freski. Ova crkva je veoma niska, pa posetioci mogu gotovo dotaći plafon i izbliza videti najbitnije detalje živopisnih mozaika. Izvorna crkva je sagrađena u petom veku, a zatim je više puta obnavljana. Njeno ime potiče od njene lokacije „chora“, polje, crkva koja je izvan zidina Konstantinopolja. Izgradnjom Teodozijevih zidina, crkva se našla unutar gradskih zidina. U 16. veku je pretvorena u džamiju, a 1948. godine u muzej. Pored Aja Sofije jedna je od najposećenijih atrakcija u Istanbulu.

Crkva sv. Stefana je najinteresantnija crkva u Istanbulu. Nalazi se na samoj obali zlatnog roga. Poznatija je pod imenom Gvozdena crkva, zbog specifičnog materijala od koga je napravljena. Delovi crkve su izliveni u Beču i Dunavom su dopremani u Istanbul, gde je sklapana. Ova crkva sagrađena je u 19. veku, nakon odluke da bugarski pravoslavci mogu da imaju svoju crkvu u kojoj će imati i službu na svom jeziku. Do tada su išli u grčke pravoslavne crkve.

Vaseljenska Patrijaršija (Carigradska patrijaršija) jedna je od 14 autokefalnih pravoslavnih crkava i može se reći centar svih pravoslavnih crkava širom sveta. Zahvaljujući caru Konstantinu, koji je Konstantinopolj učinio prestonicom Istočnog rimskog carstva, stekla je izuzetnu crkvenu i političku važnost. Sedište patrijaršije je u Crkvi Sv. Đorđa. Crkva se nalazi u grčkom naselju Fener i opasana je visokim zidinama. Iako je originalna crkva imala velelepnu kupolu, kao svaka hrišćanska crkva, u rekonstrukciji crkve u 18. i 19. veku ona nije obnovljena, pa crkva nije natkrivena „svetim lukom“. Nakon pada Konstantinopolja, hrišćanske građevine nisu smele da nadvisuju muslimanske. Unutrašnjost crkve je bogato ukrašena, sa izvanrednim zlatnim ikonostasom koji prikazuje detalje iz Hristovog i života drugih svetaca i hrišćanskih mučenika. Najznačajnija relikvija u crkvi je stub crne boje u njenom južnom delu, za koji se veruje da je stub za koji je bio privezan i na kom je šiban Isus Hrist pre raspeća na Golgoti i da ga je u Konstantinopolj donela Konstantinova majka, carica Jelena.

Aja Irena (Crkva svetog mira), bivša je vizantijska crkva koju su Turci pretvorili u oružarnicu, a zatim u modernom vremenu i u muzej. Nalazi se u okviru Topkapi palate. Crkvu je podigao car Justinijan Prvi Veliki u četvrtom veku, na mestu još starijeg paganskog hrama.